دل من یه روز به دریا زد و رفت...

دل من یه روز به دریا زد و رفت پشت پا به بخت دنیا زدو رفت

پاشنه کفش فرارو ور کشید آستین همت و بالا زدو رفت

یه دفه بچه شدو تنگ غروب سنگ توی شیشه فردا زدو رفت

حیوونی تازگی ادم شده بود به سرش هوای حوا زدو رفت

دفتر گذشته هارو پاره کرد نامه فرداهارو تا زدو رفت

حیوونی تازگی آدم شده بود به سرش هوای حوا زدو رفت

دل من یه روز به دریا زدو رفت پشت پا به بخت دنیا زدو رفت

زنده ها خیلی براش کهنه بودن خودشو تو مرده ها جا زدو رفت

هوای تازه دلش میخاست ولی گم شدو توی غبارا زدو رفت

دنبال کلید خوشبختی میگشت خودشم قفلی رو قفلا زدو رفت.....

چون عشق حرم باشد ، سهل است بیابان ها

وقتی دل سودایی می رفت به بستانها

بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحانها

گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدیگل

بایاد تو افتادم از یاد برفت آنها

ای مهر تو در دلها وی مهر تو بر لبها!

وی شور تو در سر ها ، وی سر تو در جانها!

تا عهد تو بستم عهد همه بشکستم

بعد از تو روا باشد نقض همه پیمانها

تا خار غم عشقت آویخته در دامن

کوته نظری باشد رفتن به گلستانها

ان را که چنین در دردی از پای در اندازد

باید فرو شوید دست از همه درمانها

گر در طلبت رنجی ما را برسد شاید

چون عشق حرم باشد ، سهل است بیابان ها

هر تیر که در کیش است گر بر دل ریش اید

ما نیز یکی باشیم از جمله قربانها

گویند مگو سعدی چندین از سخن عشقش

می گویم و بعد از من گویند به دورانها

شعر از حضرت سعدی

آی بی وفا...

آی دختره آی بی وفا آی تو که تنهام میزاری

رو قاب عکست جای من عکس کی رو میخوای بزاری؟